Het konijn is niet meer weg te denken uit ons gezinsleven. Achter de hond en de kat staat steevast op nummer drie het konijn. Toch is het konijn het meest onderschatte huisdier als het gaat om begrijpen wat het dier allemaal nodig heeft. Bijvoorbeeld, wel of geen maatje voor het konijn of misschien wel het leven in een groep.
Konijneneigenaren kiezen vooral konijnen uit op kleur,leeftijd, knuffeligheid, mooiheid of omdat ze uit hetzelfde nest komen, enzovoort.
Maar keuzes geven geen garantie dat de konijnen het onderling ook goed kunnen vinden.
Konijnen koppelen
Of het lukt konijnen aan elkaar te koppelen is afhankelijk van leeftijd, karakter en beschikbare ruimte. Wilde konijnen leven in een kolonie , bestaand uit meerdere groepen (rammen en voedsters). Wie niet in de groep past, word weg gejaagd. Er is altijd een rangorde, bij de voedsters word dit bepaald door de hormoonhuishouding (dus ook meer vechten onderling). De jongen in de groep zijn tot 3 maand beschermd. Dan worden de rammetjes verstoten, zij moeten hun eigen groep gaan stichten. De voedsters mogen blijven.
Tijdens een koppeling kan het er hard aan toe gaan en veel mensen schrikken daar erg van. Soms zijn er schijngevechten waarbij de dieren met elkaar boksen, haren uit elkaars lijf trekken ,of grommend en happend achter elkaar aangaan.
Ongewenst gedrag is happen naar buik en genitaliën,en angst geluiden van één van de konijnen. De koppeling moet dan meteen worden afgebroken, de konijnen moeten uit elkaar gehaald worden om een gevecht met serieuze bijtwonden te voorkomen.
Vuistregel is wel bij het koppelen er moet een reactie zijn geweest tussen de konijnen. Zolang er geen confrontatie is geweest, positief of negatief, is de koppeling niet geslaagd. Positief is bijvoorbeeld elkaar meteen wassen, negatief is een serieuze knokpartij.
Samen of toch alleen?
Hoe tegenstrijdig het ook klinkt , een konijn is tenslotte een groepsdier. Echter, sommige konijnen vinden het prima om alleen te zijn.
Ook kan een goed konijnenhuwelijk op de klippen lopen (zelfs na een paar jaar), dan is het toch beter de konijnen te scheiden of een konijn te vervangen door een nieuwe partner. Het gebeurt helaas regelmatig dat konijnen in hun laatste puberfase, zo rond de 9 maanden van karakter veranderen. Wat eerst een gezellig konijnenkoppeltje was, jaagt elkaar ineens het hok uit. De enige en beste oplossing is dan dit stel uit elkaar halen en nieuwe partners te vinden. Konijnen tanden zijn scherp en ze kunnen elkaar de oren en de genitaliën afbijten.
Koppelen is een vak.
Er bestaan speciale koppeldeskundigen. Als er onduidelijkheid bestaat over het koppelen laat het dan over aan iemand met veel ervaring.
Konijnen en cavia’s
Vaak worden konijnen en cavia’s samengehouden. Dit is niet verstandig. Hoewel de dieren elkaar over het algemeen tolereren, spreken ze een andere taal en hebben ze andere voedings- en levensbehoeften. Als cavia en konijn gaan vechten is de cavia het slachtoffer met vergaande gevolgen, soms met de dood tot gevolg.
De belangrijkste argumenten om konijnen en cavia’s niet samen te houden is dat een konijn niets begrijpt van de piepgeluiden van een cavia.Voor een konijn betekent piepen pijn of doodsangst, terwijl de cavia zo met zijn soortgenoten communiceert. Daarnaast tonen konijnen elkaar genegenheid door elkaar te wassen. Cavia’s begrijpen dit niet en kunnen agressief worden. Ook wat betreft de voeding is er een verschil. De cavia kan geen vitamine c aanmaken en heeft vers fruit en groente nodig, zeker 50 % van het dagelijks menu. Het dieet van een konijn bestaat uit hooi en grassen (80%), weinig groenten en minimaal fruit.
Bedenkt u dus voor de aanschaf van uw dieren dat het niet altijd liefde op het eerste gezicht hoeft te zijn.
Bron: Regionaal voorlichtingsbureau konijnen/ Vedias.